Amacına Ulaş

     Hayatın getirdiği sorumluluklar vardır insanı yoran. Geçimini sağlaman gereken bir ailedir bu. Çalışman gereken derslerdir kimi zaman. Katetmen gereken kilometrelerdir kimi zamansa. Hayatı almışsın karşına, fark etmeden bir yarış içindesin. En büyük rakibinin kendin olduğu bir yarış. Bu yarışta seni destekleyenler olduğu gibi, önü kazan insanlarda olacaktır. Hazırlıklı olmak zorundasın bunlara. Seçimler yapmak zorunda kalacaksın! Vazgeçmen gereken lükslerin olacak! ( olmalı ). Daha iyisini istiyorsan, bunu göz önünde bulundurarak fedakarlıklar yapacaksın..
   
     Tavsiyem var ama! Duymak ister misin?
     Sırtını dayadığın insanlara dikkat etmen gerekir. Elinde avucunda ne varsa, bir gün bakıvermişsin, puff! Yok olmuş. Eğer bununla kurtarırsan iyi. İşin itibar boyutu vardır birde, onur yaparsın, gurur yaparsın. Günlerce kapatırsın kendini odaya. Çalan telefonlara bakmazsın. Duvarlar üstüne üstüne gelir. Oturur, ağlarsın ağlarsın ağlarsın.. Beklemediğin bir yerden yedin mi darbeyi, toparlanamazsın o kadar kolay.. Sen para kazanmak uğruna hayatını harcarken, hayattan zevk almasını bilmeli ve değer verdiklerini ihmal etmemelisin.
   
     İki kişiliği varmış paranın.. Birincisi; para sadece bir değiş tokuş aracıdır. İkincisi; gelecek korkusunu yeneriz. Bu uğurda herkesi karşına almanın gereği var mı?

-- " Napolyon ya da Pollyanna değiliz ki hayatımız sadece para veya toz pembe olsun. " --

Gidiyorum..

     Düşünüyorum... Sadece düşünüyorum... Başka bir şey gelmiyor çünkü elimden. Korkuyorum kimi zaman, daha kötü olacağını düşündüğümdendir belkide. En çok koyanda olanlar karşısında eli kolu bağlı durmak. Uzanmak için çabalamak ama başaramamak. Başarmak için uzanmak ama yetişememek. Biz de mi kötü olmalıyız. Gittiğimiz yoldan sapıp hatalara mı yönelmeliyiz? Acaba bu mudur kurtuluşumuz?

     Ne zaman yatağa kafamı koyduğumda sadece rahat bir uykuyu düşünebileceğim? Ne zaman rüyalarımda çiçekler göreceğim? Ne zaman tatlı bir günaydınla uyanacağım? Bu soruları arka arkaya dizmek kolay tabii. Adama sorarlar bunları hak etmek için ne yaptın diye? Keşke yaşananların tek suçlusu ben olsam. Keşke her şey benim gidişimle düzelecek olsa. Keşke... O zaman?

    Durmam! Bir dakika bile arkama bakmam. Etkilenecek onca insanı düşünürüm. Yapılan hataları, mantıksız hareketleri, yaşanan olayları düşünürüm. Zaten bu bile yeter ki sadece çekip gitmeme. Evet, bende şimdi bunu yapıyorum işte.

Gidiyorum....

Neden-Sonuç

Açıklama ihtiyacı duydum tabikide, ben kimim? Neden yazmaya başladım? Çıkarım ne?

Hepimiz hayatımızda bir takım zorluklara göğüs germek zorunda kaldık, kimimiz bunu başardık. Kimimiz başaramadık. Benim ise amacım; bu sıkıntılara göğüs germekte zorlanmaya başlamamdan ötürü sizlerle paylaşmak. Kimi zaman yardımınızı almak, kimi zaman sadece ama sadece anlatmak. Bunlardan tek çıkarım kendi vicdanımı rahatlamak, bir kez olsun Oh!. diyebilmek. Lütfen bunu bana çok görmeyin.